Τα πρώτα που αφαιρούσαν ήταν τα έντερα και το συκώτι του. Οι γυναίκες που περίμεναν εκεί κοντά, τα έπαιρναν και τα πήγαιναν για πλύσιμο στην βρύση, ώστε να χρησιμοποιηθούν για τα λουκάνικα και τις λούζες. Το συκώτι του ζώου θα αποτελούσε το βασικό πιάτο για το βραδινό τραπέζι, τηγανητό ή κοκκινιστό με ρύζι ή μακαρόνια. Στο τραπέζι θα παρευρισκόταν η οικογένεια που είχε το χοίρο και όσοι βοήθησαν για την σφαγή, με τις οικογένειές τους.

Οι άντρες κρεμούσαν το ζώο με το κεφάλι προς τα κάτω για να στραγγίξει το αίμα, και ξεκινούσαν τον τεμαχισμό. Το κρέας κοβόταν σε κάθετες λωρίδες. Με το ψαχνό του ζώου έκαναν την γέμιση για τα λουκάνικα. Το έκοβαν σε κιμά, με δυο μαχαίρια σταυρωτά, και πρόσθεταν μαραθόσπορο, πιπέρι, κρασί και αλάτι, και με το μείγμα -και τη βοήθεια ενός χωνιού- γέμιζαν σιγά-σιγά τα έντερα του ζώου. Τρυπούσαν το λουκάνικο σε διάφορα σημεία με βελόνες για να πάρει αέρα και να μπορέσει να στραγγίξει, και το τοποθετούσαν τυλιχτό σε ξύλινες βέργες. Αφηνόταν να ξεραθεί στον αέρα, έξω από τα σπίτια ή σε κελάρια (Κατώγια). Με ότι απέμενε από το ψαχνό κάνανε τα σύσσιρα. Βράζανε το δέρμα, το λίπος και τα κομμάτια από τον χοίρο σε μεγάλα καζάνια, το λίπος μαζευόταν στην επιφάνεια και το συλλέγανε με την κουτάλα. Όταν έβραζε το κρέας, το στραγγίζανε από το ζωμό και το τοποθετούσαν λίγο λίγο σε κιούπια (ζαράκια), εναλλάξ μια στρώση κρέας, μια στρώση λίπος. Το αφήνανε λίγο να κρυώσει και να πήξει, και πάλι μια στρώση κρέας, μια στρώση λίπος. Έτσι είχανε όλο το χρόνο κρέας και ζωικό λίπος (γλίνα). Τα ζαράκια φυλασσόταν στο υπόγειο για περισσότερη δροσιά.

Όταν στέγνωναν και τα λουκάνικα, τα βράζανε, τα έκοβαν σε κομμάτια και τα τοποθετούσαν και αυτά σε ζαράκια, καλυμμένα με λίπος.

Από τον χοίρο δεν πεταγόταν σχεδόν τίποτα. Με το κεφάλι του ζώου έκαναν την πηχτή (ζελέ με κρέας και λαχανικά), με την κάτω γνάθο του ζώου (γκαγκάνα) έπαιζαν τα παιδιά, η ουροδόχος κύστη του ζώου (φούσκα) φουσκωνόταν και γινόταν μπάλα για τα παιδιά να παίζουν.

Το πρώτο βράδυ, μετά τη σφαγή, γινόταν το ευχαριστήριο τραπέζι για όσους βοήθησαν. Τα φαγητό ήταν συκώτι με ζυμαρικά. Το δεύτερο βράδυ το κύριο πιάτο ήταν ή σούπα με το κρέας του ζώου, πάλι με καλεσμένους όσους βοήθησαν. Η διαδικασία διαρκούσε 2-3 μέρες, και στο τέλος όλοι ευχόταν να είναι καλά και του χρόνου, να το ξανακάνουν.