Η εκκλησία και ο χώρος του εορτασμού βρίσκεται στην είσοδο του χωριού, κοντά στα Πηγαδάκια, μπαίνοντας στο χωριό Υστέρνια από το δρόμο της Χώρας. Η Λειτουργία της Λακωτιανής γίνεται το πρωί της Κυριακής και μετά ακολουθεί φαγητό και γλέντι, με την πατροπαράδοτη σούπα με κρέας να κυριαρχεί στο μενού. Την οργάνωση της γιορτής αναλαμβάνει η ενορία της Αγίας Παρασκευής, με την οικειοθελή συμβολή των ενοριτών. Το Σάββατο το απόγευμα, ξεκινάει η επιτροπή για το Αυγό της Παναγίας. Μια ομάδα χωριανών γυρίζει τα σπίτια του χωριού και δέχεται προσφορές από τους κατοίκους (χρήματα, κρέας, αυγά, ψωμί και γενικότερα ότι θέλει και μπορεί να συνεισφέρει το κάθε σπίτι). Πηγαίνουν τις προσφορές στην εκκλησία το ίδιο απόγευμα, όπου και γίνεται ο Εσπερινός. Οι γυναίκες του χωριού ξεκινούν τις ετοιμασίες για το γλέντι που θα ακολουθήσει την Λειτουργία την επόμενη μέρα, στο χώρο δίπλα στην εκκλησία.

Καθαρίζουν τον προαύλιο χώρο και την κουζίνα, πλένουν τα παραδοσιακά πήλινα σκεύη φαγητού, και προετοιμάζουν το κρέας για την σούπα, βάζοντας το να βράζει στα μεγάλα καζάνια.

Την Κυριακή το πρωί ξεκινάει η προσέλευση των πιστών για να παρακολουθήσουν την Λειτουργία. Οι γυναίκες επιστρέφουν στην κουζίνα και βάζουν τις τελευταίες πινελιές για το γεύμα που περιλαμβάνει διάφορα ορεκτικά και σούπα αυγολέμονο. Κόβουν σαλάτα μαρούλι και ντομάτα, ετοιμάζουν το αυγολέμονο για την σούπα και κόβουν το κρέας σε μικρά κομμάτια. Στρώνουν τα τραπέζια και μοιράζουν τα πήλινα σκεύη.

Η Λειτουργία τελειώνει, και γίνεται η περιφορά της εικόνας. Κατόπιν, οι πιστοί προσέρχονται στον χώρο της τραπεζαρίας για το γεύμα. Πρώτα σερβίρεται η σούπα αυγολέμονο, μετά το κρέας και τα διάφορα συνοδευτικά, και μετά ακολουθεί κέρασμα με γλυκό. Έχει επικρατήσει σαν έθιμο, οι παρευρισκόμενοι να χαράσσουν στα πήλινα σκεύη με τα πιρούνια τους (ή άλλα αιχμηρά αντικείμενα) τα αρχικά τους και την ημερομηνία της γιορτής. Έτσι, γίνονται μεταξύ των παρευρισκόμενων σχόλια για τα αρχικά στα ποτήρια, και με λίγη τύχη, μπορεί σε κάποιον να τύχει ένα ποτήρι με τα αρχικά του ίδιου ή κάποιου συγγενή του, από παλιότερη χρονιά.

Το γεύμα τελειώνει και ακολουθεί παραδοσιακό νησιώτικο γλέντι με βιολιά.

Ένα από τα πιο όμορφα έθιμα λαμβάνει χώρα τότε. Η Ροδαριά. Μετά το φαγητό, οι παρευρισκόμενοι καρφώνουν πάνω στο πιρούνι που χρησιμοποίησαν για το γεύμα ένα λουλούδι, είτε ένα γλυκό, είτε ένα μικρό δωράκι και το προσέφεραν σε κάποιον αγαπημένο τους πρόσωπο, φίλο ή συγγενή. Στα παλιότερα χρόνια, που οι κοινωνίες ήταν πιο συντηρητικές, ήταν ένα θαυμάσιος τρόπος για να δηλώσεις τον ερωτά σου σε κάποιο άτομο από το χωριό προσφέροντας του μια Ροδαριά. Το έθιμο αυτό, αποτελεί κατάλοιπο της αρχαιοελληνικής γιορτής των Ανθεστηρίων.

Το γλέντι κρατάει ως τις απογευματινές ώρες και οι παρευρισκόμενοι εύχονται στο τέλος να είναι καλά στην υγεία τους και να επαναλάβουν την συνεστίαση και του χρόνου.

---

Το παρόν κείμενο αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του συγγραφέα. Για παραχώρηση αναδημοσίευσης, παρακαλώ επικοινωνήστε στο info@isternia.net .