Τι κρύβεται πίσω από το όνομα "Τήνος";

Η προέλευση της ονομασίας της Τήνου διχάζει τους ντόπιους και τους λόγιους. Οι υποψήφιοι «νονοί» είναι πολλοί και πάντα υπάρχει μια λογική βάση στην κάθε περίπτωση. Άλλες βασίζονται πιο πολύ στην ρομαντική πλευρά, και άλλες στην ιστορική.

Η επικρατέστερη άποψη υποστηρίζει πως η λέξη «Τήνος» προέρχεται από την Φοινικική λέξη «Τουνόθ», που σημαίνει φίδι, καθώς το νησί μας βρίθει από τα συγκεκριμένα ερπετά. Η φθορά της λέξης «Τουνόθ» ανά τους αιώνες κατέληξε στο σημερινό όνομα όπως το γνωρίζει όλος ο κόσμος.

Η ιστορία που άκουσα μια φορά πάνω στο καράβι, από ένα συνταξιδιώτη, στο δρόμο μας για το νησί ήταν ότι κάποτε περνούσαν καΐκια το στενό (Άνδρου – Τήνου ) και ένας ταξιδιώτης ρώτησε, «Τίνος είναι ετούτο το νησί;».

Την πιο όμορφη εκδοχή όμως, την διάβασα στο εξαιρετικό βιβλίο του Β. Δ. Αναγνωστόπουλου, ΛΑЇΚΟΙ ΘΡΥΛΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ (εκδόσεις Καστανιώτη). Παραθέτω το απόσπασμα.

“Έχω ακούσει από τον παππού μου πως το νησί μας ήταν ακατοίκητο και είχε πολλά ρουμάνια και πολλά θεριά.

Μια φορά ένας βασιλιάς έκαμ’ εξορία την κόρη του και διέταξε να την βάλουν σε ένα μεγάλο καράβι και να την αφήσουν σ’ ένα έρημο νησί να την φαν’ τ’ άγρια θηρία. Η παραμάνα της όμως την αγαπούσε πολύ και την ώρα που ξεκινούσε, της έδωκ’ ένα ψωμί και μέσα στο ψωμί της έβαλε σπίρτα για να τα ‘χει άμα της χρειαστούνε. Τη Βασιλοπούλα αυτή την έλεγαν Τήνο.

Το καράβι την έφερε και την άφησε στο νησί μας. Εκείνη η καημένη έκλαιγε και έλεγε: «Τι θα γίνω μοναχή μου; Πώς να νυχτώσει και να μείνω μέσα σ’ αυτά τα ρουμάνια; Βέβαια θα με φάνε τα άγρια θεριά.».

Εκεί που ‘κλαιγε, βλέπει κι έρχεται κι άλλο καράβι και βγάνουν από ‘κεί ένα βασιλόπουλο που το’ κανε ο πατέρας του κι αυτό εξορία. Φανταστείτε τη χαρά τους σαν είδε ο ένας τον άλλο. Μα όσο βράδυαζε, συλλογιούταν πού να μείνουν τη νύχτα μέσα σ’ εκείνα τα ρουμάνια. Ύστερα πείνασαν και θυμήθηκε η βασιλοπούλα το ψωμί. «Ας φάμε», είπε, «τώρα τούτο το ψωμάκι κι έχει ο Θεός». Μα εκεί που κόβανε το ψωμί, βρήκαν τα σπίρτα κι έβαλα φωτιά στα ρουμάνια, κι όσο καιγόταν τα ρουμάνια, το φίδια σφύριζαν και έφευγαν στα βουνά.

Για τούτο, το νησί μας λέγεται και Φιδούσα, γιατ’ είχε πολλά φίδια. Και από κείνα Τα βασιλόπουλα καταγόμαστε κι εμείς, και το νησί μας πήρε το όνομα της βασιλοπούλας.”

Το μόνο σίγουρο είναι πως κάθε άνθρωπος έχει την δική του εκδοχή, και μια βόλτα στα σοκάκια των χωριών, μια συζήτηση με έναν ντόπιο, θα σας εμπλουτίσει τις γνώσεις για το νησί μας.

Το παρόν κείμενο αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του συγγραφέα. Για παραχώρηση αναδημοσίευσης, παρακαλώ επικοινωνήστε στο info@isternia.net .